Roemenië is zo’n land waar voor het eten een borreltje en bij het eten een wijntje wordt gedronken. Als daar tijd voor is, uiteraard.  In feite is het hier gewoon een wijnland. Ik heb me laten vertellen dat Roemeense wijn in Nederland niet veel wordt geïmporteerd, omdat de kwaliteit zo fluctueert: nu eens prut, dan weer fantastisch.

Maar goed, die wijn moet ergens vandaan komen en veel mensen in de streek van mijn schoonouders hebben een gaardje achter het huis. Voor eigen gebruik, en zo komt het dat ik afgelopen weekend voor de tweede keer mee mocht doen met de druivenoogst. Ook de buren hielpen mee, met emmertjes werd het hele gebeuren in een enorm vat geleegd (2 meter hoog) via een druivenpletapparaat – handmatig aangezwengeld door yours truly.

Na een dagje wachten het druivensap eruit laten lopen en hup in het eikenhouten vat. Vervolgens de druivenprut uitpersen met een druivenpers – handmatig aangezwengeld door yours truly. En hup in het eikenhouten vat.

druivenplukken roemenie

En nu? vroeg ik aan Paul.

Nu gaan we wachten, zegt Paul.

Het leven kán zo simpel zijn…