Uit een van Roemeniës kwaliteitskranten (Evenimentul Zilei) van 23 november 2011 het volgende bericht, in een serie over wederwaardigheden bij justitie.

In vrije vertaling: Een 67-jarige inwoonster van Boekarest probeert sinds 2001 tevergeefs weer in bezit te komen van een eenkamerappartementje dat van haar vader is geweest. Die had het appartementje in 1949 gekocht, maar het was door de communistische overheid in 1950 genationaliseerd. Na de revolutie van december 1989 moest de vrouw nog 11 jaar wachten (op Wet 10/2001) om te kunnen proberen het appartementje terug te krijgen. Een antwoord op haar in 2001 gedeponeerde en geregistreerde aanvraag is echter nooit gekomen.

Hof van Beroep Boekarest, vml Paleis van Justitie

Uiteindelijk heeft de oudere vrouw zich gewend tot de Rechtbank Boekarest. Deze heeft in 2005 vonnis gewezen waarin de gemeente verplicht werd om het appartementje terug te geven. De gemeente heeft echter beroep aangetekend. Het Hof van Beroep Boekarest heeft het eerdere vonnis vernietigd omdat de Rechtbank Boekarest niet bevoegd zou zijn om zich over de zaak uit te spreken.

Zodoende kwam het dossier terecht bij de Arrondissementsrechtbank van Sector 5 in Boekarest. Het proces begon opnieuw. De Arondissementsrechtbank Sector 5 heeft de vrouw opnieuw gelijk gegeven, waarna de gemeente opnieuw in beroep is gegaan. De Rechtbank Boekarest heeft de uitspraak echter bevestigd.

De gemeente heeft zich toen opnieuw gewend tot het Hof van Beroep Boekarest, dat deze keer tot de conclusie kwam dat niet de Arondissementsrechtbank Sector 5 bevoegd was om in eerste instantie een uitspraak te doen in het geschil, maar de Rechtbank Boekarest.

De zaak is opnieuw gestart bij de Rechtbank Boekarest…

Bent u er nog? Het vervolg van de zaak was dat tot aan het Hof van Cassatie aan toe de bejaarde vrouw gelijk kreeg, maar de gemeente Boekarest vertikt het gewoon om uitvoering te geven aan de rechterlijke uitspraak. Inmiddels heeft de vrouw maar een civiele zaak aangespannen en eist een vergoeding voor geleden schade wegens het niet kunnen profiteren van de inkomsten (huur) van het appartementje.

…Dus ik vermoed dat het proces nog wel een paar generaties gaat duren 🙂