Vandaag is het in Roemenië (en wellicht in de hele orthodoxe wereld, ik heb het even niet gegoogled) Allerheiligen, in het Roemeens sâmbăta morților. Letterlijk betekent dat de zaterdag van/voor de doden. Een andere naam is moșii de iarnă (winter-voorgeslacht) in tegenstelling tot moșii de primavară in de lente, want dan is er nog een dodenzaterdag.

Roemeense doden worden flink herdacht. Na een overlijden organiseren de nabestaanden traditioneel een aantal herdenkingsgelegenheden (parastas) in intervallen van een week tot een paar maanden tot eens per jaar, afhankelijk van hoe lang het overlijden geleden is.

En twee keer per jaar is er dus gelegenheid om alle doden nog eens te herdenken. Dat gebeurt met een speciale kerkdienst. Wij als christenen met gewillige geest en zwak vlees kwamen vanochtend aankakken toen de dienst nèt was afgelopen, maar het belangrijkste hebben we kunnen toch kunnen doen. Het gaat er namelijk om dat je, voor het zieleheil of in naam van de doden in je familie, aalmoezen uitdeelt.

Deze aalmoezen zijn vaak in natura in de vorm van een speciaal soort koude havermout met poedersuiker, colivă, die je formeel hoort uit te delen aan behoeftigen maar in de praktijk komt iedere medekerkganger in aanmerking. Het kerkplein op de foto hieronder is op deze zaterdag vol met mensen, de pomana (aalmoes) wordt op tafels gezet en uitgedeeld aan wachtende armen of medekerkgangers. Er is ook een flink aantal zigeunervrouwen met kinderen, en slonzige burgers voor wie dit soort gelegenheden een buitenkansje is.

Je kunt wijwater tappen uit een enorm vat wat gezegend is door een (hoge) geestelijke. Wij hebben in het gebouwtje naast de kerk een paar kaarsjes aangestoken (mijn favoriete traditie) voor de doden, maar ook voor de levenden.

Zo gaat dat in Roemenië. Het was hartstikke druk en ook wij mochten huiswaarts keren met wat colivă. Beste lezer, ik wens je een lang en gelukkig leven toe. Maar weet dat er na dat leven in Roemenië aan je wordt gedacht!