Toen ik met Bouman Senior twee jaar geleden een toer door de Boekovina maakte, hebben we heel wat kloosters gezien. Puur toeval natuurlijk. In een van die kloosters, het klooster Neamț, raakte ik in gesprek met een monnik, die daar niet geheel toevallig was maar wel met opzet. Die monnik vond dat protestanten maar heidenen waren en hij poogde mij over te halen om naar de Roemeens-orthodoxe moederkerk te verhuizen. Sindsdien heb ik vooral ruimdenkende priesters ontmoet, die het niet zo erg vonden om iemand van protestantse huize te ontmoeten. Van eentje moest ik wel met alle geweld een icoon kussen, gelukkig was ik net iets sneller. Ook ben ik slachtoffer geworden van een bekeringspoging door een zigeuner-taxichauffeur die mij tot de Zevende Dagsadventisten wilde bekeren. Uitgerekend tijdens een rit naar het vliegveld, in de spits, dus hij had anderhalf uur de tijd.

Toch leeft het idee van Roemeense orthodoxie als enige ware geloof krachtig voort onder bepaalde groepen. Diezelfde groepen hebben vaak ook een nationalistische inslag (en zijn daarom ook anti-Hongaars). Dus niet altijd de meest verlichte geesten. Er is een doorlopende landelijke actie van nationalistische snit, waarbij op bushokjes en op allerlei muren de kreet „Basarabia e România!” (dat wil zeggen: het grondgebied van de huidige republiek Moldavië moet weer bij Roemenië gaan horen, zoals voor de oorlog) wordt aangebracht. Je ziet ze overal. Er is ook een stickerserie van.

Maar de sticker hieronder had ik nog nooit gezien. De tekst luidt in het Nederlands: Zeg nee tegen oecumenisme – Roemenië, orthodoxe grond. Zo zout had ik het nog nooit gegeten. Ik kan me geen lievere beweging indenken dan de oecumenische. En zelfs daar willen sommige Roemeens-orthodoxen dus niet aan… ik zou bijna zeggen, doe er een flinke secularisatie overheen en dan piepen ze wel anders 🙂