In Roemenië word je een beetje raar aangekeken als je op stedentrip naar Sofia verklaart te willen. Roemeense reisbureaus bieden Istanbul, Amsterdam, Milaan en Barcelona – Bulgarije is alleen doorreisbestemming op weg naar Griekenland. Dat dat geheel ten onrechte is ontdekten wij afgelopen weekend. Vanuit Boekarest is het maar een uurtje naar de Bulgaarse grens, dus wij klommen in de Boumanbolide en hupsakee.

Uitzicht vanaf de Starevets in Veliko Turnovo

Eerste stop was Veliko Turnovo aan de rivier de Jantra. Als echte eenentwintigste-eeuwse toeristen hadden wij ons in het geheel niet voorbereid, want men denkt

Alexander Nevski-kathedraal, Sofia

tegenwoordig met de smartphone alle situaties op te kunnen lossen. Zo reden wij nietsvermoedend (na met de app een hotel te hebben geregeld) een parel van een stadje in. In de Middeleeuwen was dit de hoofstad van het Tweede Bulgaarse Rijk, en de verschillende tsaren hebben op een heuvel een gigantische vesting gebouwd. Het hotel lag aan een straatje waar ieder ogenblik een Ottomaan om de hoek kan komen. De Bulgaren waren ook in de communistische tijd erg trots op hun verleden en hebben de Tsarevets (zo heet die vesting) weer gedeeltelijk gerestaureerd. Dit inclusief een tsarenkerk en de toren waar een kruisvaarder werd opgesloten – die hadden namelijk de neiging om in plaats van de moslims hun eigen orthodoxe geloofsgenoten aan te vallen. Helemaal bovenop de burcht was een mevrouw van een zekere leeftijd die duidelijk lang geleden de feitjes had geleerd, en deze nu afdraaide als een vermoeid handorgel. Na wat extra financiële aansporingen maakte ze er toch wat van en toen werden we onder de voet gelopen door een oprukkende schoolklas.

De volgende dag reden wij in zo’n drieënhalf uur naar Sofia. Het landschap doet wel wat denken aan Hongarije, maar is iets wilder. Rotspartijen, oerbossen en kronkelriviertjes, dat idee. De Bulgaarse hoofdstad ligt in het oosten, zodat je ook in een wip in Servië of Montenegro bent. De stad ligt aan de voet van de Vitosha-berg. Als je op de Vitosha-winkelboulevard een biertje drinkt bij de zaak Vitosha, kijkt bij dat alles de berg Vitosha op je neer.

Sofia is volgens de lokale bordjesschrijvers de op één na oudste hoofdstad van Europa (na Athene). Volgens de overlevering was Sofia (toen nog Serdika) de lievelingsstad

Op een muur in het centrum van Sofia stond ineens een gedicht van Jan Hanlo

van keizer Constantijn de Grote. Na een stad van Thraciërs, Hunnen, het eerste Bulgaarse tsarendom (onder de bezielende leiding van Khan Krum) en Ottomanen te zijn geweest, en na in de oorlog grondig te zijn verwoest, zie je nu nog weinig glorieplekjes. Maar de nationale kathedraal mag er wezen (zie foto). Er is bovendien een serie heel aardige archeologische opgravingen door het hele centrum en een Byzantijnse kerk met een echte necropolis eronder. Wij geven Sofia een dikke voldoende. Afgezien van de politieke onrust van de laatste tijd gaat het volgens mij wel goedkomen met die Bulgaren. Ze zijn toeristtechnisch in ieder geval beter onderlegd dan hun buren ten noorden van de Donau.

Om dit Byzantijnse kerkje hebben ze later het presidentieel paleis heengebouwd