Op 1 december begint in Roemenië officieel de winter, en mensen kijken altijd heel gek als ik zeg dat hij in Nederland pas op 21 december begint. Het blijkt dat ik van huis uit de ‘astronomische winter’ hanteer. We hebben al wat natte sneeuw gehad maar over het algemeen blijft het mild. Vlak voor kerst komt er waarschijnlijk wel sneeuw en dan kunnen we Nederland weer hartelijk uitlachen.

Uiteraard worden voor de winter allerlei voorbereidingen getroffen. De winterbandjes hangen onder de auto en in de achterbak bevinden zich 1) een zak met zand 2) een stevige bezem en 3) een stalen schep. Alledrie heb ik iedere winter nodig gehad bij het uitgraven. Alleen de sneeuwkettingen zijn nog nooit geprobeerd.

Verder vertellen buitenlanders in Roemenië graag dat in december alle ramen worden afgeplakt om in het voorjaar pas weer open te gaan (klopt niet) en dat de Roemenen, hoewel ze toch wat gewend zijn, panisch worden bij mogelijke blootstelling aan kou. Zo kun je ’s winters oudere dames met de hand voor de mond zien rondlopen, om maar geen koude lucht in te ademen. Vanochtend was het boven nul, maar toch kreeg onze Yana bij de kleuterschool commentaar dat ze niet én een maillot én een broek aanhad voor de honderd meter vanaf huis. Toen ik nog geregeld ’s morgens lopend naar mijn werk ging, werd ik door hondenuitlaters verbijsterd nagestaard omdat ik zonder muts door de sneeuw streed. Ach ja. Volgens mij heb ik hier al eens over geblogd, we wonen hier al vijf jaar. Ieder jaar ben ik weer blij met de seizoenswisseling in Roemenië. De zomer is écht zomer en de winter is écht winter.

Morgen komt Sinterklaas speciaal voor de Boekarestse Nederlandertjes even overwippen en met pepernoten smijten. Hier in huis kent men uitsluitend ‘Sinterklaas kapoentje’ – toch maak ik me geen enkele zorgen over de cadeaux. Over kadootjes gesproken: In de categorie ‘wat zijn ze toch heerlijk corrupt’ vanochtend een aardige reportage in de krant Gândul. Men had een stiekeme verslaggever een stel burgemeesters laten bellen, met het bericht dat ‘het partijkantoor’ wilde weten wat de wensen waren in ruil voor het overtuigen van mensen op ‘hun’ partij te stemmen. Alle twintig gebelde burgemeesters bleken het volstrekt normaal te vinden om hun kiezers te beïnvloeden in ruil voor wat kadootjes.

Hieronder de uiterst betrouwbaar ogende burgemeester van het plaatsje Tulnici (Toelnietsj). Ook hij is met vlag en wimpel gezakt voor het corruptie-examen.

bron: http://www.gandul.info