In de online editie van dagblad EVZ las ik vandaag het verslag van een televisie-uitzending van gisteravond. Een heethoofdig parlementslid heeft flink zitten ruziën met de presentatrice van een praatprogramma, waar hij in optrad. Dit soort taal hoor je niet iedere avond op TV, zelfs niet in het verbaal bloemrijke Roemenië.

Een klein stukje uit de transcriptie heb ik even vertaald. Gewoon omdat het mij zo mooi exotisch voorkomt. Bovendien heb ik er oprecht bewondering voor hoe mensen dit geheel onvoorbereid en vol overgave te berde brengen.

Gabriela Vrânceanu Firea: Maar meneer Boureanu, wat hebt u dan gegeten? Hebt u soms iets verkeerds gegeten voor de uitzending?
Cristian Boureanu: Ik weet het niet. Ik hier bij jullie iets gegeten. Op tafel stond wat u hier iedere avond eet.
Gabriela Vrânceanu Firea: Iets van de grond misschien? Of iets uit het toilet? Heeft u dan geen enkele gêne?
Cristian Boureanu: Wat stelt u mij onbeschofte vragen! Ik verlaat de uitzending niet, dat u het even weet. Ik blijf hier zitten, ik glimlach vriendelijk en stel u de vraag, of u weleens aan de heer Tăriceanu heeft gevraagd wat hij met die geïnvesteerde drie miljard…
Gabriela Vrânceanu Firea: Meneer Boureanu, hebt u uw temperatuur opgenomen? Misschien heeft u koorts!
Cristian Boureanu: Nee, ik heb geen koorts. Ik voel me prima en ontspannen. Ik kijk u aan, ik stel wat vragen en stel vast dat u daar niet tegen kunt.

Gabriela Vrânceanu Firea: En degene die gezegd heeft dat u die jongen bent met snot in z’n haar had gelijk.
Cristian Boureanu: Gaat u me nu beledigen? Heeft u minnaar dat soms gezegd?
Gabriela Vrânceanu Firea: Mijn minnaar? En wat te denken van uw minnares, uw bedrijven? Ik vind het ongelooflijk…