Tentamentijd hier in Boekarest, en dat betekent maar een ding: Memorize first, ask questions later. Moderne didactische methoden zijn aan een groot deel van het Roemeense docentenkorps niet besteed – en ik denk dat veel Nederlandse docenten nog jaloers zouden zijn ook.

Daarover wellicht een andere keer meer, nu een interessant stukje geschiedenis van Roemenië. Gebaseerd op mijn lesmateriaal, dus als het niet waar is is het niet mijn schuld.

Constantin Mavrocordat was in de 1740-er jaren Heer van achtereenvolgens Muntenië en Moldavië, twee van de drie delen van het huidige Roemenië. Transylvanië was toendertijd in Oostenrijkse handen. Zijn onroemeense naam ligt aan het feit dat hij een Griek was: De Turkse sultan – toen de baas in ’t land – benoemde in de achttiende eeuw graag etnische Grieken als chef in zijn Roemeense vazalstaten.

Deze Mavrocordat kwam in 1740 op het lumineuze idee om een grootscheepse hervorming door te voeren op bestuurlijk gebied. Dit ter modernisering van het altijd nog feodaal ogende land. En passant liet hij in de wetgeving opnemen dat de horige boeren niet meer mochten verhuizen en extra belastingen in de vorm van een hoeveelheid arbeid moesten opbrengen. Hoeveel die arbeid was stond er niet bij, zodat de edelen/landeigenaren (‘boieri’) de verplichtingen eindeloos konden opschroeven.

Uit angst voor deze dwangarbeid namen veel boeren de benen: Bij de volkstelling een aantal jaar na de bewuste maatregel bleek, dat 50% van de belastingplichtigen was gevlucht.

Dat was toch al te gortig, want de hele economie raakte ontwricht. Dus besloot Mavrocordat tot een nieuw decreet. Alle boeren die waren gevlucht mochten terugkomen, konden zich vestigen waar ze wilden en hoefden zes maanden geen belasting te betalen.

De effecten waren echter omgekeerd aan wat de heerser beoogd had: Aangezien er nergens stond wat de situatie van de achtergebleven boeren was, gingen ook die op de vlucht om later na terugkeer van de amnestieregeling gebruik te kunnen maken.

Dubbel probleem dus. Inderhaast moest Mavrocordat een aantal maanden later een nieuw bevel uitvaardigen waarin hupsakee iedereen zijn vrijheid mocht kopen voor 10 daalders. Zodoende staat deze man uiteindelijk toch nog positief in de boekjes, wegens afschaffing van de lijfeigenschap. Zo zie je maar weer, duidelijke regels zijn geen overbodige luxe :).