Het Roemeense onderwijs staat bekend als niet praktijkgericht, zodat ik blij was met de tweewekelijkse snuffelstage in de zomer die bij de Rechtenfaculteit ieder studiejaar verplicht is. De meeste studiegenoten deden wat smalend over deze ministage, in de zin van: “Welke gek gaat die stage werkelijk doen? Ik ‘regel’ gewoon een papiertje bij een kennis.” Diezelfde studiegenoten  houden uiteraard niet op met klagen over het niveau van het onderwijs, onserieuze werkgevers, slecht betaalde banen en de kwalen van de maatschappij als geheel. Het fenomeen dat de papierboel er mooi uitziet maar toch de werkelijkheid niet weerspiegelt, is wijdverbreid. Mijn Duitse buurman heeft het altijd over een Roemeens gezegde (Fură frate, dar fă forma legală) dat ik eerlijk gezegd nog nooit van een Roemeen heb gehoord maar dat iets betekent als: Steel gerust de boel bij elkaar, als je de administratie maar op orde hebt. Met stempels natuurlijk.

Zelfs als je werkelijk een stage gaat doen, is dat vaak niet erg zinvol. Mijn schoonvader, die in zijn dertig jaar onderwijs geven vele leerlingen op stageplaatsen heeft geplaatst, vreesde dat ook mijn stage zich zou beperken tot het zetten van koffie en het kopiëren van stukken.

Die vrees bleek geheel ongegrond. Vanaf het eerste moment werd ik broederlijk in het team opgenomen (het litigation team van de firma David&Baias, gelieerd aan de lokale vestiging van PwC) waar ik op voorspraak van Peter de Ruiter mijn ministage mocht doen. Ik kreeg zware zaken voor mijn kiezen en zat van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat gebogen over de traktaten, wetboeken en vaktijdschriften. Correct juridisch Roemeens schrijven is voor mij sowieso al een hele uitdaging, maar de stagebegeleidster had bedacht dat ik qua inhoud wel wat cassatiezaken kon uitwerken, een materie die pas in het vierde jaar wordt gegeven. Erg leuk dus 🙂 en ik was blij om te zien dat er in Roemenië wel degelijk bedrijven zijn op hoog professioneel niveau.

Op 1 oktober begint het tweede jaar. Nog wat jaartjes doorbijten en dan ben ik waarschijnlijk de enige Nederlander met een rechtenstudie aan de universiteit van Boekarest 🙂 Laten we hopen dat gebrek aan vraag naar deze specifieke expertise niet de reden is voor die zeldzaamheid…