Eigenlijk wilde ik het gaan hebben over het feit dat Nederland alweer de grootste buitenlandse investeerder in Roemenië blijkt te zijn geweest hebbende doen gebeuren (daarzo!) maar dat weten we nou wel.

Veel interessanter is de aanloop naar de lokale verkiezingen op 13 juni. Typisch Roemeense fenomenen, kabaal en gekrakeel, politiek theater, opzichtig gehengel naar de volksgunst, kortom een feestdis met een heleboel gangen.

Dankzij de leengulheid van vriend Huub weet ik uit een boekje van professor Gallagher dat de sociaaldemocraten van de PSD in 1999 33% van de burgemeestersposten in handen hadden, maar na de verkiezingsoverwinning op landelijk niveau hadden ze in 2003 ineens 66% van de burgemeesters. Want: die waren gewoon overgestapt naar de winnende partij.

Het kiezen van de kant van de sterkste valt niet altijd mee en soms moet je meerdere keren van koers veranderen. Zoals de Roemeense leiders in het begin van de Tweede Wereldoorlog voor de nazi’s kozen en toen dat bij nader inzien niet handig bleek gauw van kamp verwisselden, zo moeten ook veel huidige Roemeense politici regelmatig hun politieke kleuren aan de heersende mode bijstellen.

Sorin Frunzaportocalie/Sorin Frunzagalbena

Dergelijke politici heten in het Roemeens ‘traseiști’ (trasee-iestj, denk aan: tracé). Nu regeringspartij PD-L op zwaar verlies staat in de peilingen, begint het overlopers te regenen. Iedere partij heeft zijn kopstukken en die zijn vanwege oud zeer en concurrentietechnische aspecten niet zo makkelijk over te hevelen. Maar Sorin Frunzăverde (‘Groenblad’), partijbaron binnen de PD-L en capo in de provincie Caras-Severin, volgens zijn Wiki zoon van een communistische chef en zelf voor 1989 ook al in het bezit van een functie binnen de partij (net als, overigens de huidige premier, de vorige premier en een heleboel andere politici) heeft zijn baasschap in de PD-L verruild voor eentje in de PNL, een ideologisch al even kleurloze partij (handig, hoef je niks af te zweren) die onder de naam USL in combinatie met de PSD waarschijnlijk een monsterzege gaat behalen. Had ook in meerdere zinnen gekund.
Deze Sorin, tot op dat moment een van de vier eerste vice-voorzitters van de partij (inderdaad, er waren dus vier eerste vice-voorzitters en als je op de pagina met tronies kijkt blijken alle politbureauleden over minstens een klinkende functienaam te beschikken) heeft met enig vaag en totaal niet onderbouwd geklaag over dat hij werd afgeluisterd en ze niet lief tegen hem deden, zijn lidmaatschap opgezegd en meteen werd bekend dat hem in de PNL een leidinggevende functie was aangeboden. Hij deed niet eens de moeite om inhoudelijke redenen te geven voor zijn overstap.

Want in Roemenië, veel meer nog dan in Nederland, is een politieke partij uitsluitend een functioneel machtsvehikel. Er bestaan nauwelijks ideologische grondslagen, laat staan inhoudelijke verschillen. Politiek en politieke verslaggeving zijn dan ook totaal niet op de inhoud gericht. Politiek in Roemenië gaat uitsluitend om de poppetjes en de politieke ondersteuners/profiteerders van die poppetjes. Zelfs de door westerse commentatoren gewaardeerde politici Cristian Preda en Monica Macovei (beiden tot op heden ook PD-L) hebben een zeer pragmatisch discours en spreken zonder ideologische ondertonen.

Dus wat een politicus in Nederland totaal ongeloofwaardig zou maken – je op een flinterdunne basis aansluiten bij de winnende club –  komt in Roemenië veel voor. Deze Groenblad gaat zijn eigen invloedssfeer en kiezers gewoon meeverhuizen naar zijn nieuwe partij, want die invloedssfeer (clièntele) en kiezers zijn van hem, van het poppetje. Zeker niet van zoiets anachronistisch als een politieke partij.

Toekomstbeeld voor Nederland? Wie neus.