Tagarchief: Iliescu

Het mag geen naam hebben

Het is dezer dagen volop herdenken geblazen van de gewelddadige ontruiming van het Universiteitsplein in 1990. Ion Iliescu, de aartsschurk, gevierde éminence grise van de sociaal-democraten en zeer waarschijnlijk hoofdschuldige aan de gebeurtenissen, staat weer eens in de schijnwerpers. Familie van de slachtoffers is 20 jaar na dato nog wanhopig op zoek naar de waarheid, Iliescu publiceert zijn memoires. Kenmerkend voor Roemenië dat zo’n man vrolijk rondloopt – er heeft hier geen postrevolutionaire zuivering of verzoening plaatsgevonden, dus de revolutie en de ontwikkeling van het land sindsdien zijn voor veel Roemenen onverwerkte problemen.

Hoofdrolspeler in dat recente verleden is de kliek van invloedrijke personen en hun families, wier politieke partijen elkaar afwisselen aan de macht. De huidige regering-Boc heeft net een motie van wantrouwen overleefd vanwege de bezuinigingen, maar als je zag hoe huichelachtig verontwaardigd de politieke oppositie tekeer ging (“De regering bestaat uit idioten!”) zou je bijna denken dat ze zichzelf onschuldig achten aan twintig jaar wanbeleid. Zo niet, dan zijn het toch uitstekende acteurs…

Het klopt natuurlijk wel dat het moeilijke tijden zijn. Een journalist verzuchtte “Het lijkt wel of alle crisis uit de rest van Europa nu hier is gekomen”. De Amerikaanse ambassadeur werd door dagblad Evenimentul Zilei geciteerd “Er is behoefte aan een transparant rechtssysteem, zonder corruptie, en aan een regering die rationele en voorspelbare beslissingen neemt.” Commentaar van de krant was, dat ook de Amerikanen er blijkbaar genoeg van hebben.

Maar rationele en voorspelbare beslissingen, dat gaat me toch echt te ver. Dat hebben we in Roemenië helemaal niet nodig. Waar zouden anders de pareltjes blijven zoals uit een krantenbericht dat ik las:

De dienst begraafplaatsenbeheer heeft 85.000 euro uitgetrokken voor mobiele wooncontainers voor de werknemers van de begraafplaatsen. De directeur gaf als reden aan, dat de arbeiders die de graven scheppen en het begeleidend personeel voor begrafenissen tot ’s avonds laat moeten werken, in plaats van tot de CAO-tijd van 16.30. Waarom dan? Nou, dat komt door de moslims en de zigeuners. Die willen namelijk altijd na zonsondergang worden begraven.

Desgevraagd verklaren meerdere lokale moslimleiders dat dat onzin is. Moslims moeten juist vóór zonsondergang worden begraven! En de zigeuners dan? De vereniging van Romi is verontwaardigd: Dit is ongehoord! Het klopt dat bij onze begrafenissen altijd een fanfare is, maar dat gebeurt nooit ’s nachts. In de eerste plaats vinden veel Romi het eng om ’s nachts op een begraafplaats te komen, en in de tweede plaats: de meeste Romi zijn Roemeens-orthodox!

Dat is toch prachtig. Laatst begon de minister van Binnenlandse Zaken over een nieuwe lening van het IMF, maar die van Financiën gaat erover en ontkende in alle toonaarden. Weg met de gesloten rijen en regeringen die met een stem spreken. Dit is veel leuker! Ik houd u op de hoogte…

Trots op trekpop

In eerdere stukjes is de naam Mircea Geoana al gevallen. Hij is de voornaamste uitdager van de zittend president Basescu voor het presidentschap. De tweede ronde van de verkiezingen zijn in het laatste weekend van november. Deze Geoana kandideert zich af namens de PSD (sociaal-democraten), een partij met een stevige machtsbasis in de provincie. Geoana & friends

Geoana wordt ervan verdacht de speelbal te zijn van zijn partijbaronnen, zoals daar zijn voormalig president Iliescu, voormalig premier Nastase, stadsdeelburgemeester Vanghelie, partijvoorzitter Hrebenciuc: Stuk voor stuk schurken van het zuiverste water. Allemaal hebben ze wel een proces aan hun broek hangen of dat om onduidelijke reden geseponeerd gekregen.

Nu is de ironie van deze poster (gespot op metrostation Dristor I, je ziet deze postervariant weinig), dat hij precies maar dan ook precies uitdrukt wat iedereen over Geoana schampert. Hij is het schuchtere schooljongetje dat als kop van jut fungeert op een verzameling boeven die de touwtjes in handen hebben… en blijkbaar zijn ze er nog trots op ook!

Toen ik deze foto had genomen werd ik aangesproken door een mevrouw die de poster ook grappig vond. Haar theorie was dat deze poster eigenlijk voor de provincie bedoeld is, waar de simpele boeren nog geloven in dynastieën die moeten worden voortgezet. De slogan op de poster luidt: ‘Samen zullen we overwinnen’.