Tagarchief: Geoana

Trots op trekpop

Geef een reactie

In eerdere stukjes is de naam Mircea Geoana al gevallen. Hij is de voornaamste uitdager van de zittend president Basescu voor het presidentschap. De tweede ronde van de verkiezingen zijn in het laatste weekend van november. Deze Geoana kandideert zich af namens de PSD (sociaal-democraten), een partij met een stevige machtsbasis in de provincie. Geoana & friends

Geoana wordt ervan verdacht de speelbal te zijn van zijn partijbaronnen, zoals daar zijn voormalig president Iliescu, voormalig premier Nastase, stadsdeelburgemeester Vanghelie, partijvoorzitter Hrebenciuc: Stuk voor stuk schurken van het zuiverste water. Allemaal hebben ze wel een proces aan hun broek hangen of dat om onduidelijke reden geseponeerd gekregen.

Nu is de ironie van deze poster (gespot op metrostation Dristor I, je ziet deze postervariant weinig), dat hij precies maar dan ook precies uitdrukt wat iedereen over Geoana schampert. Hij is het schuchtere schooljongetje dat als kop van jut fungeert op een verzameling boeven die de touwtjes in handen hebben… en blijkbaar zijn ze er nog trots op ook!

Toen ik deze foto had genomen werd ik aangesproken door een mevrouw die de poster ook grappig vond. Haar theorie was dat deze poster eigenlijk voor de provincie bedoeld is, waar de simpele boeren nog geloven in dynastieën die moeten worden voortgezet. De slogan op de poster luidt: ‘Samen zullen we overwinnen’.

Staatshoofd naar keuze

Geef een reactie

Het straatbeeld wordt de laatste tijd opgesierd door een woud aan spandoeken. Op iedere hoek staart mij een set presidentskandidaten aan vanaf meer dan levensgroot plastic.

Natuurlijk wordt de sMircea Geoana houdt de moed erinpandoekenwedloop gedomineerd door de usual suspects. Kandidaten van de grote partijen (huidig president Basescu van de PD-L en zijn voornaamste uitdagers Geoana van de PSD en Antonescu van de PNL) zijn daarom ook het vaakst slachtoffer van lichte animositeit. Zo heb ik al de eerste gevallene aangetroffen bij de brug over het meer:

Mircea Geoana in deplorabele staat. Nu wordt deze man ervan verdacht een trekpop te zijn van zijn sociaaldemocratische partijbaronnen. Dus ik kan mij voorstellen dat hij de moed in de schoenen laat zakken af en toe.

En die arme Crin (lelie betekent dat) Antonescu. Over hem gaat het hardnekkig gerucht dat hij de spreekbuis is van een stel louche industriële tycoons. Op zich een sympathieke volksjongen uit Tulcea (volgens zijn verkiezingsfolder)…

Naast de grote jongens strijdt er een hoop kandidaatjes om wat aandacht in de media. Zonder budget kan je niet de hele stad volhangen, vandaar dat ik van ene Remus Cernea in de hele buurt maar één (1) spandoek heb gespot.

Denk moedig

Remus is van de Groenen. Dat wil zeggen: een van de groene partijen. Want hoe miniem de aanhang ook, wat groen is vecht bek. Daarnaast heeft hij een opvallend afwijkende posterhouding ten opzichte van zijn collega-presidentskandidaten. De meesten kijken de kiezer recht in de ogen. Sommigen hebben zelfs wat supporters op de poster ingevoegd. Maar zo niet Remus. Remus kijkt óf heel scheel, óf hij ziet groene vergezichten. Laten we het op het tweede houden. Op het spandoek heeft hij namelijk ook al een vreemde donkere plek achter zijn hoofd. Kan een fotoshop-probleempje zijn. Kan ook een paardestaart zijn. Hoe dan ook: als ik mocht stemmen, had Remus mijn stem. Mensen met zo’n poster verdienen het gewoon. En dan had ik nog niet eens zijn slogan vermeld: ‘Denk moedig!’ Inderdaad, hier is heel wat moed voor nodig.